Een inclusieve universiteit

Dit rapport beschrijft de voorwaarden en valkuilen voor een inclusieve universiteit en manieren waarop inclusiviteit verder kan worden versterkt. Dit gebeurt aan de hand van interviews met medewerkers die betrokken zijn bij het streven naar inclusie. De focus ligt op de werkpraktijk van de geïnterviewden. Zij geven een door persoonlijke ervaringen gevoede impressie van voorwaarden voor een inclusieve cultuur. Zo schetst het rapport een beeld van wat er nodig is om te werken aan meer inclusiviteit voor medewerkers. Het doel is mensen uit de sector te inspireren en informeren.

Een inclusieve werkomgeving biedt iedereen de gelegenheid het beste uit zichzelf te halen, door zichzelf te laten zien en van anderen te leren. Dit is waardevol voor alle organisaties waar mensen samenwerken, maar bij uitstek voor universiteiten is een inclusieve werkomgeving essentieel. Het raakt immers aan de kern van wat een universiteit beoogt. In het onderwijs delen docenten niet alleen kennis, maar zij zijn ook een rolmodel. Daarmee dragen docenten bij aan de emancipatie en bredere ontwikkeling van studenten tot volwaardige burgers. Ook binnen het onderzoek werken onderzoekers vanuit hun eigen kennis en ervaring. Daarnaast bouwen zij voort op de kennis en ervaring van anderen. Op die manier draagt onderzoek bij aan maatschappelijke ontwikkeling en innovatie.

De sociale partners binnen de universitaire sector zetten zich in om de universiteiten nog inclusiever te maken. Zij zijn bijvoorbeeld in juni 2023 een nieuw cao-artikel overeengekomen dat gericht is op diversiteit en inclusie. Om universitaire medewerkers tegemoet te komen bij het uitoefenen van hun levensovertuiging of religie willen de sociale partners hen vanaf 2024 de mogelijkheid bieden om betaald verlof op te nemen op een voor hen belangrijke feestdag.